Από μια τραγική αρχαιολογία, λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον Ίστρο του πόντου. Κάποια άλλα δεν είναι γνωστά.
Ηγέτιδα πόλη στην Πεντάπολη του Πόντου ( Ίστρος, Τόμις, Κάλλατις, Τύρα, Διονυσόπολις), βρίσκονταν στις εκβολές του Δούναβη ποταμού, του οποίου το πρότερο όνομα ήταν Ίστρος.
Η Ίστρος ήταν κατά κάποιο τρόπο η ιερή πόλη όλης της περιοχής και αναβαθμίστηκε στο μέγιστο από τα Ελληνιστικά χρόνια και μετά.
Οι Τημενίδες ίδρυσαν ιερό εκεί, αντίστοιχο με αυτό στην Αμφίπολι. Αυτό προκύπτει από τα ιερά μονογράμματα (εικόνα), που σε Ίστρο και Αμφίπολι είναι κοινά.
Αυτό τακτοποιεί και την χρονολόγηση αυτών των νομισμάτων, που τοποθετούνται αόριστα στα τέλη 4ου και 3ος π. Χ. αιώνες.
Η ακριβής χρονολόγηση είναι 348 – 320 π. Χ.
Ο δυισμός του χθόνιου και του επουράνιου εκεί, εκφράζονταν με τα αντίθετα κεφάλια (επάνω, κάτω). Ο προσωποποιημένος Ήλιος και το τρίβηλο με την συμβολική παρουσία του φιδιού στην κεντρική είσοδο, παραπέμπουν στο μνημείο της Αμφίπολης.
Το ίδιο κάνει βέβαια και η πηγή φωτός (φάρος), που στέκει πίσω από τον θεοποιημένο Δούναβη.
Αυτός λατρεύονταν οπωσδήποτε μέσα στο Καβείριο, όπως ακριβώς και ο θεός Στρυμόνας, στο παράλληλο ιερό της Αμφίπολης.
Φωτογραφικό υλικό και κείμενο με την ευγενική παραχώρηση για την Ιερά Ελλάς: Αστέριος Τσίντσιφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου