Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΡΕ ΞΕΦΤΙΛΕΣ;



Την κατάντια του Θεοκρατικού Ελλαδιστάν, την γνωρίζουμε όλοι.

Αυτό εδώ όμως αποτελεί Μέγα Σκάνδαλο!

Μιλάμε για παραποίηση και αλλοίωση των πάντων.

Ντροπή σας ΞΕΦΤΙΛΕΣ!!!




*Την φωτογραφία την αλιεύσαμε από το Theasis.gr

Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Ταυροκαθάψια - Μινωϊκή Κρήτη 1600 π.0.


…Άπλωσα τα χέρια με τις παλάμες προς τα κάτω, λίγο πάνω από το έδαφος. «Πατέρα Ποσειδώνα, πατέρα του αλόγου, άρχοντα των ταύρων, είμαι στα χέρια σου και θα υπακούσω το κάλεσμά σου. Το συμφωνήσαμε. Όμως δώσε μου πρώτα ένα πράγμα. Κάνε με ταυροκαθάπτη!»

…Από τη στιγμή που θα τσακώσεις τον ταύρο σου, υπάρχουν δυο τρόποι να εξασκηθείς μαζί του. Δένεις την αλυσίδα του σ’ ένα παλούκι και μαθαίνεις ν’ αποφεύγεις τα κέρατά του με χάρη. Ή τον δένεις γερά, έτσι που δεν μπορεί να τρέξει, αλλά μόνο να κουνά το κεφάλι. Έτσι μαθαίνεις πάνω του το άλμα. Δεν σου δίνεται και πολύς χρόνος για όλ’ αυτά, γιατί και στην περίπτωση που θα τον μισοημέρευες ακόμα, το θέαμα θα ήταν μάλλον φτωχό. Πάντως κανένας νόμος δεν επιβάλλει να τον κάνεις εχθρό σου. Πριν χορέψουμε μαζί του, πάντα του προσφέραμε πρασινάδα ή λίγο αλάτι. Τελικά ποτέ δεν έπαψε να μας κοιτά λοξά, γιατί μας θεωρούσε υπεύθυνους για την αιχμαλωσία του…. 

(Απόσπασμα από το ιστορικό μυθιστόρημα της Μαίρης Ρενώ: «Ο Βασιλιάς πρέπει να πεθάνει»).


Αγώνες με τους ταύρους και ταυραθλήματα αναφέρονται από τον Πλάτωνα για την Ατλαντίδα. Την Μινωική Κρήτη όμως, την λάμπρυναν τα Ταυροκαθάψια.

Η σημαντικότερη γιορτή ήταν οι ταυρομαχίες ή ακριβέστερα ταυροπαιδιές, παιχνίδια και αγώνες με ταύρους που γίνονταν, όπως φαίνεται, την εποχή που ξαναγεννιέται η φύση και ο άνθρωπος, δηλαδή την άνοιξη. Το αγώνισμα βασίζεται στην ιερότητα του ταύρου και στη σημασία του για τις λατρείες της γονιμότητας.

Ίσως η ταυροπαιδιά γεννήθηκε από αγώνες μεταξύ ταύρων, όπως αυτοί που γίνονταν στην Αίγυπτο, στο ιερό του θεϊκού ταύρου Άπι. Ένα στοιχείο που είχε βασική επίδραση στη διαμόρφωση των Κρητικών ταυροπαιδιών ήταν η σύλληψη αγρίων ταύρων για πρακτικούς και μαγικούς σκοπούς.
Ο ταύρος συλλαμβάνεται ζωντανός, χωρίς να πληγωθεί, με παγίδα από δίχτυ, ή τον αρπάζει ξαφνικά ο ασκημένος θηρευτής από τα κέρατα και τον ακινητεί με το βάρος του, έως ότου τον δέσουν. Αργότερα αυτή η δραματική και επικίνδυνη σκηνή επαναλαμβάνεται μέσα στο θεατρικό χώρο της πολιτείας, για να χαρεί όλο το πλήθος το μοναδικό θέαμα.

Το αγώνισμα πλουτίζεται τότε με νέα τολμηρά, ακροβατικά στοιχεία. Άντρες και γυναίκες πιάνονται από τα κέρατα τού ζώου και πηδούν με ποικίλες στάσεις πάνω στη ράχη του, ξαναπέφτοντας ύστερα με χάρη στη γη.

Η συμμετοχή γυναικών δίνει στα μινωικά παιγνίδια με τον ταύρο, κάποια πρόσθετη χροιά ερωτικής παιδιάς με το ωραίο σφριγηλό ζώο. Οι τελετουργίες της γονιμότητας και ο μύθος του έρωτα της βασίλισσας - θεάς Πασιφάης προς τον ταύρο έχουν ίσως σχέση προς τις μινωικές ταυροπαιδιές. Οι γυναίκες αγωνίζονται γυμνόστηθες και εκτελούν άλματα και ακροβατικά πάνω από τα κέρατα του ταύρου, ανταγωνιζόμενες τους άνδρες ταυροκαθάπτες.

Ο ταύρος δεν σκοτώνεται κατά την ταυρομαχία. Οι αθλητές είναι άοπλοι, αγωνίζονται μόνο με το κορμί τους. Έτσι η κρητική ταυρομαχία μένει ένα ευγενικό και χαριτωμένο παιχνίδι, σύμφωνα με το χαρακτήρα ολόκληρου του μινωικού πολιτισμού.

Η λέξη «ταυροκαθάψια» αποτελείται από τη λέξη ταύρος και από το ρήμα «καθάπτω» και «καθάπτομαι» και σημαίνει κρατιέμαι, στηρίζομαι, προσκολλούμαι (εν προκειμένω στα κέρατα του ταύρου).

Οι τελετές αυτές που ήταν ταυτόχρονα και ακροβατικά αγωνίσματα, τελούνταν σε πολλά μέρη της αρχαίας Ελλάδας, στη Θεσσαλία, στην Τίρυνθα, την Κρήτη και αλλού.

Σε αυτές τις τελετές, τέσσερα άτομα, άντρες συνήθως, οι Ταυροκαθάπτες, που κρατούσαν ξύλινα ρόπαλα τριγύριζαν τον ταύρο και ο ένας απ’ αυτούς προσπαθούσε να ανέβει στη ράχη ή στον τράχηλό του και να κρατηθεί από τα κέρατά του εκτελώντας διάφορες εντυπωσιακές ακροβατικές ασκήσεις.
Όταν ο Ταυροκαθάπτης κρατιέται από τα κέρατα του ταύρου, ο ταύρος ερεθίζεται και προσπαθεί κινούμενος να τον τινάξει από πάνω του, ενώ αντίθετα ο Ταυροκαθάπτης προσπαθεί να παραμείνει στη θέση του όσο μπορεί περισσότερο.

Όση ώρα ο Ταυροκαθάπτης βρίσκεται πάνω στον ταύρο, σείεται και νιώθει σαν να γίνεται γύρω του σεισμός. Το όλο δηλαδή αγώνισμα είναι μια μίμηση του σεισμού, τον οποίο ο ταυροκαθάπτης προσπαθεί να δαμάσει.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο ταύρος ήταν το ιερό ζώο του Ποσειδώνα του κοσμοσείστη, του θεού των σεισμών, που καλείται και Εννοσίγαιος.

Οι τελετές αυτές ίσως να αποσκοπούσαν στην αποτροπή του σεισμού με μαγικό τρόπο. Γι' αυτό άλλωστε παρατηρούμε ότι τα ταυροκαθάψια, τελούνταν ως επί το πλείστον, σε περιοχές που μαστίζονταν από σεισμούς.

Ο Μινωίτης δοκίμαζε την μεγαλύτερη συγκίνηση, όταν πήγαινε στο αμφιθέατρο κατά τις εορτές, για να δει άνδρες και γυναίκες να αντιμετωπίζουν τον θάνατο κατά την πάλη τους με τεράστιους ταύρους. Πολλές φορές, έβλεπε τα στάδια αυτού του ορμητικού αγωνίσματος: τον τολμηρό κυνηγό που συλλαμβάνει τον ταύρο πηδώντας πάνω στον τράχηλο του ζώου, την στιγμή που εκείνο πίνει νερό, τον επαγγελματία δαμαστή, που στρίβει μαλακά και υπομονετικά το κεφάλι του ταύρου, έως ότου αυτός μάθει να ανέχεται κάπως τα ενοχλητικά τεχνάσματα του ακροβάτη.

Έβλεπε ακόμα τον επιδέξιο αθλητή, λεπτό, ευκίνητο, που αντιμετωπίζει τον ταύρο στην αρένα, αρπάζει τα κέρατά του, πηδάει στον αέρα, περιστρέφεται πάνω από την ράχη του και πέφτει με τα πόδια στο έδαφος, στην αγκαλιά μιας γυναίκας, η οποία πρόσθετε την χάρη της στην σκηνή!
Τα ταυροκαθάψια είχαν τρεις διαφορετικές τεχνικές για τα άλματα.

Πρώτη τεχνική: Ο αθλητής έπιανε τον ταύρο που κάλπαζε από τα κέρατα, γύριζε πάνω από το κεφάλι του, πατούσε πάνω στην πλάτη του και μετά γύριζε στον αέρα και προσγειωνόταν πίσω του.
Δεύτερη τεχνική: Ο αθλητής πηδούσε - κατά προτίμηση από μια ανυψωμένη θέση - πάνω από το κεφάλι του ταύρου, έπεφτε με τα χέρια πάνω στην πλάτη του, μετά γυρνούσε στον αέρα και προσγειωνόταν στο έδαφος πίσω από το ζώο.

Τρίτη τεχνική, η οποία απεικονίζεται σε μία και μόνο παράσταση: Ο ταυροκαθάπτης διακρίνεται πάνω από την ουρά του ταύρου, πιθανόν αφού τον έχει πλησιάσει από το πλάι.

Τη συνήθεια των ταυροκαθαψίων μας τη διασώζει μια τοιχογραφία της Κνωσού που παριστάνει αυτήν ακριβώς τη σκηνή.

Τα ταυροκαθάψια, εκτός από ιερή τελετή προς τιμήν της λατρείας του ταύρου ήταν και τέχνη, μεγάλη μάλιστα, γιατί το άθλημα αυτό απαιτούσε την ευλυγισία του σώματος, την χάρη, την ακρίβεια, την ταχύτητα και την αντίληψη, την αρμονία των κινήσεων και την ισορροπία του ταυροκαθάπτη.

Το παιγνίδι με τον ταύρο ήταν για τους Μινωίτες περισσότερο χορός παρά βάρβαρο έθιμο, όπως κατάντησε σήμερα στις αρένες της Ισπανίας.






melitilexeis.blogspot.com

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Ασύλληπτες εικόνες: Ιερείς και μοναχές με σημαίες και εικόνες εμπόδισαν την παράσταση «Η ώρα του Διαβόλου»


Ένταση σημειώθηκε έξω από το θέατρο «Αριστοτέλειον», στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, χθες βράδυ, όταν άτομα που κρατούσαν ελληνικές σημαίες και εικόνες επιχείρησαν να διακόψουν την παράσταση «Ώρα του Διαβόλου».

Πενήντα περίπου άτομα, που στην πλειοψηφία τους δήλωσαν ότι είναι μέλη της οργάνωσης «Ιερός Λόχος», έδωσαν ραντεβού έξω από το θέατρο, απέναντι από το Λευκό Πύργο και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα εναντίον της παράστασης και υπέρ του έθνους και της Ορθοδοξίας.

Σε κάποια στιγμή επιχείρησαν να προσεγγίσουν το κτίριο, αλλά τους απώθησαν αστυνομικές δυνάμεις που είχαν παραταχθεί μπροστά από την είσοδο.

Οι συγκεντρωμένοι δεν κατάφεραν το στόχο τους και η παράσταση ξεκίνησε κανονικά στις 21:00.


Για την συγκέντρωση διαμαρτυρίας μίλησε στο thestival.gr, λίγο πριν την έναρξη της παράστασης, ο πρωταγωνιστής και γνωστός ηθοποιός, Γιώργος Χρανιώτης.


«Είναι περισσότερο αστείο να υπάρχουν αυτή τη στιγμή κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι εμποδίζουν την τέλεση μίας παράστασης. Είναι ένα κείμενο του Φερνάντο Πεσσόα και από όσο έχω διαβάσει δεν έχει καμία σχέση με τον σατανισμό ή τέτοιου είδους πρακτικές. Εύχομαι αυτοί οι άνθρωποι να διαβάσουν το βιβλίο και από εκεί και πέρα να αποκρυσταλλώσουν μία άποψη, να κατανοήσουν τα πολύ αυτονόητα και να διαμαρτύρονται για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικό τρόπο, όταν το κρίνουν απαραίτητο. Όχι για κάτι τέτοιο γιατί είναι πάρα πολύ γελοίο και αστείο ταυτόχρονα», τόνισε ο γνωστός ηθοποιός.


Τέλος, και για σήμερα το βράδυ στις 20.30 έχει προγραμματιστεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το θέατρο.




Φωτογραφίες: Sooc

Βίντεο: Seleo

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

ΑΥΤΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΨΩΝΙΖΕΙ. ΕΣΕΙΣ;


Με μια ευγενική αλλά και επεξηγηματική επιστολή, Ρεθεμνιώτης πατέρας, προς την εταιρεία που προκάλεσε αντιδράσεις με τις τελευταίες της διαφημίσεις, αναλύει το γιατί τα εν λόγω spot βλάπτουν τα παιδιά και πως μπορούν να τα επηρεάσουν.


Καταλήγοντας γνωστοποιεί πως σε ένδειξη διαμαρτυρίας και μέχρι την έμπρακτη αναίρεση των προπαγανδιστικών αυτών ενεργειών, θα σταματήσει τις αγορές απο τα καταστήματα Jumbo

Διαβάστε την επιστολή και τα επιχειρήματα του 37χρονου πατέρα.

«Ανοιχτή επιστολή
Προς: Διοικητικό Συμβούλιο και αρμόδιο τμήμα marketing (διαφημίσεων) της «JUMBO AEE»

Αξιότιμοι κύριοι και στελέχη της «JUMBO AEE», χαίρετε!

Είμαι 37 ετών, γονιός 4 παιδιών -5 έως 13 ετών- και φυσικά, αλλεπάλληλες φορές επισκέπτης-πελάτης της επιτυχημένης αλυσίδας καταστημάτων JUMBO, η οποία και τυγχάνει έννοια στενά συνυφασμένη με πολλές ευχάριστες οικογενειακές μας στιγμές.

Ωστόσο με την παρούσα επιστολή, θα ήθελα να σας εκφράσω τη διαμαρτυρία και αγανάκτησή μου, για μια σειρά από προβληθείσες διαφημίσεις εκ μέρους της εταιρίας σας με αποκορύφωμα βεβαίως, την προς τα παιδιά (μας) και τους υπολοίπους τηλεθεατές, προπαγανδιστική αυτές τις ημέρες προβολή μίας ομοφυλοφιλικής ‘σχέσης’, ως εξ’ ίσου φυσικής με μία ετεροφυλική.

Ως γονιός γνωρίζω πολύ καλά, όπως άλλωστε πιστεύω ότι ακόμα καλύτερα (έπρεπε να) γνωρίζετε και σεις ως έχοντες μακροχρόνια εμπειρία, όντες δραστηριοποιούμενοι στο χώρο αυτό των προς τα παιδιά προϊόντων και υπηρεσιών, ότι η εταιρία JUMBO ως όνομα, σήμα, υπηρεσίες και συνολική πορεία, είναι αν μη τι άλλο άρρηκτα συνδεδεμένη με τα παιδιά και εννοείται, εξαιρετικά αναγνωρίσιμη απ’ αυτά!

Οι αποδέκτες των εκπεμπόμενων μηνυμάτων της εταιρίας σας, παιδιά και γονείς, δεν θα μπορούσαν παρά να συγκεντρώνουν ενστικτωδώς την προσοχή τους στο σήμα (‘σύμβολο’ για τα παιδιά) JUMBO, σε κάθε του προβολή και έκφανση (τηλεοπτικές διαφημίσεις, αφίσες, τραγούδια, εκδηλώσεις, έντυπο υλικό). Και τα οποία μηνύματα τα παιδιά, θα συμφωνούσατε ότι έχουν την αίσθηση ότι τα αφορούν προσωπικά!

Το ότι αυτό το γνωρίζετε δίχως άλλο, καταδεικνύεται μάλιστα από το γεγονός ότι πχ. το 2014 πριν από την προβολή αποκριάτικης διαφήμισης, η εταιρίας σας, κατανοώντας φυσικά ότι οι μικροί σας ‘φίλοι’ θα εστιάσουν ενστικτωδώς την προσοχή τους στο μήνυμά της, απευθύνεται προειδοποιητικά προς τους μικρούς θεατές λέγοντας: «Παιδιά προσοχή! …..εσείς μην προσπαθήσετε κάτι τέτοιο». Φυσικά, εάν η εταιρία δεν γνώριζε ότι τα παιδιά αισθάνονται τα μηνύματά της ως απευθυνόμενα σε αυτά τα ίδια προσωπικά, η παραπάνω ορθότατη επισήμανση εκ μέρους σας θα ήταν όλως περιττή.

Πού λοιπόν οφείλεται, ή μάλλον, ποιο το προσδοκώμενο εμπορικό, κοινωνικό και κυρίως παιδαγωγικό αποτέλεσμα από την αλλεπάλληλη προβολή θεμάτων όπως η ομοφυλοφιλία, η γύμνια, τα χυδαία υπονοούμενα, η …‘επιθυμία μεταξύ ιδιαίτερα άνισων ηλικιακά ανθρώπων’ κτλ; Το τελευταίο πολύ ενδεικτικά για παράδειγμα, είχε προβληθεί Μ. Εβδομάδα πριν 2 χρόνια, ενώ το περιεχόμενο της σχετικής διαφήμισης διαδραματίζεται σε σκηνικό, όπου κατά τη διάρκεια κορυφαίας εκκλησιαστικής γιορτής (Ανάσταση), η όλη πομπή διακόπτεται, όταν η προπορευόμενη μεσήλικας αντικρίζει ‘αναστατωμένη’ ένα νεαρό(!), προκαλώντας έτσι η διαφήμιση μ’ αυτό τον τρόπο εκτός από την ηθική, συν τοις άλλοις και τη θρησκευτική συνείδηση των θεατών.

Τα παραπάνω μηνύματα που επαναλαμβάνω απευθύνονται (ακούσια ή εκούσια) άμεσα στα παιδιά μας, είναι το λιγότερο νομίζω ατυχείς προωθητικές ενέργειες (εκτός ‘κλίματος’ όπως λέμε), έως και άμεση κοινωνικοπολιτική προπαγάνδα, από την οποία κανείς δεν θα διαφωνούσε ότι τα αθώα παιδιά τουλάχιστο, θα έπρεπε να προστατεύονται, απέχοντας απ’ τον συγκεκριμένο και εν εξελίξει ακόμα (επιστημονικά, φιλοσοφικά και κοινωνικά) προβληματισμό.

Πέραν αυτού, το εν λόγω τις ημέρες αυτές διαφημιστικό ‘μήνυμα’, είναι σαφώς αντίθετο και προς τα μη αναθεωρήσιμα (Συντ. 110, 1) Χρηστά Ήθη, τα οποία ορίζονται ως:

 οι αντιλήψεις του μέσου («κατά την γενικήν αντίληψιν») «χρηστώς (δηλ. ηθικά και ενάρετα) και εμφρόνως σκεπτόμενου κοινωνικού ανθρώπου» (ΑΠ 398/1975• Συντ. 5, 1• Αστ. Κωδ. 178, 281).

Ως θεμελιώδη πηγή δικαίου εφαρμόζονται και υπάρχουν προκειμένου να μη χάσει η κοινωνική συμβίωση την ομαλότητα, τη δικαιοσύνη και κυρίως, την αξιοπρέπειά της! Γι’ αυτό και η υπέρβαση της άσκησης του δικαιώματος κατά το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα ονομάζεται «Κατάχρηση δικαιώματος». Στην Ελλάδα φυσικά, οι αντιλήψεις του μέσου «ηθικώς και ενάρετα σκεπτόμενου κοινωνικού ανθρώπου» (ειδικά ενός γονιού) δεν συνάδουν διόλου με τις αντιλήψεις (όσο και τη σύγχυση) που εκφράζονται και προάγονται μέσα απ’ το εν λόγω διαφημιστικό ‘θέαμα’!

Ουδείς νομίζω θα μπορούσε να διαφωνήσει ότι τα ‘μηνύματα’ ειδικά των εταιριών εκείνων που ‘κινούνται’ στον ευαίσθητο χώρο των παιδιών, οφείλουν να είναι …πιο προσαρμοσμένα στις ηλικιακές ευαισθησίες και ανάγκες των παιδιών! (και των γονιών τους)

Οφείλουν να εκπέμπουν μηνύματα όμορφα, παιδαγωγικώς ωφέλιμα, σεμνά και αγνά όπως και οι ψυχές των παιδιών και με σεβασμό προς αμφοτέρους γονείς και παιδιά αλλά και την ίδια την κοινωνία• αφού σε μεγάλο βαθμό ισχύει ότι:

 «δείκτης πολιτισμού μίας κοινωνίας είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει και φέρεται στα παιδιά της»!

Παρέλκει να αναφερθεί ότι παρά το γεγονός ότι η JUMBO δραστηριοποιείται και σε προϊόντα που απευθύνονται προς ενήλικες (οικιακά είδη, τρόφιμα κτλ), κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσε βεβαίως να μετατρέψει τα καταστήματα-‘σύμβολο’ για τα παιδιά, σε εξ’ ίσου καταστήματα οικιακών ειδών, πολύ περισσότερο …τροφίμων!! Όταν ο κόσμος λέει JUMBO (είτε το κατανοείτε είτε όχι), ο απόλυτος συνειρμός είναι …ΠΑΙΔΙΑ, παιχνίδια, σχολικά, μωρουδιακά, προϊόντα παιδικού δωματίου, ρουχαλάκια κτλ.

Στο σημείο αυτό, έρχεται να προστεθεί και το εξής ερώτημα: Όταν η ομοφυλοφιλία και η έμφυλη σύγχυση προβάλλεται από εταιρίες δραστηριοποιούμενες στο χώρο των ειδών και υπηρεσιών για παιδιά, βρέφη και γονείς, μήπως προπαγανδίζεται έτσι παράλληλα …και η υιοθεσία αθώων παιδιών από ομόφυλα ‘ζευγάρια’;;

Αξιότιμοι κύριοι.
Θεμελιώδης μεταξύ άλλων παράμετρος στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών-νέων μας, είναι σαφώς τα πρότυπα τα οποία τους προβάλει η κοινωνία στην οποία μεγαλώνουν• μαζί βεβαίως, με το προσωπικό μας παράδειγμα.

 ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ και μέχρι την έμπρακτη αναίρεση της εν λόγω και προς τα παιδιά προπαγανδιστικής ενέργειας, ΣΤΑΜΑΤΩ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ JUMBO.

Να είστε βέβαιοι ότι καμία εμπάθεια δεν απορρέει από αυτή την ενέργεια, σας εκφράζω όμως την απογοήτευση που αισθάνομαι όταν μία εταιρία-σύμβολο για τα παιδιά, εκτρεπόμενη του σκοπού της, προβάλει αλλεπάλληλα όλα τα προαναφερθέντα διεισδύοντας έτσι και ‘μαγαρίζοντας’ τις αθώες συνειδήσεις των παιδιών!

Επαφίεται πλέον στη δική σας διάκριση η αξιοποίηση της παρούσης διαμαρτυρίας από την οποία προσδοκώ (όπως και πλήθος Ελλήνων) την μεταμέλειά σας για τις προαναφερθείσες διαφημιστικές ενέργειες και τη μη επανάληψη φυσικά ανάλογων ατοπημάτων.
Σε κάθε περίπτωση εύχομαι υγεία για όλους.

Με σεβασμό
Χρήστος Μπονατάκης»

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

ΕΠΙΑΣΑΝ ΤΟΠΟ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΕ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ.


Έπιασαν από ότι φαίνεται τόπο οι απειλές που έκανε δημόσια σε πρόσφατη συνέντευξη του, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ότι θα καθαρίσει ο ίδιος με  μπουλντόζα το οικόπεδο όπου θα κατασκευαστεί το πολυώροφο ξενοδοχείο στην Γεροσκήπου, εάν δεν σταματούσαν άμεσα οι αρχαιολογικές εργασίες που γίνονταν σε αυτό.


Όπως αναφέρει στο σημερινό πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα, ο Φιλελεύθερος, «Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, αποχαρακτηρίζεται το τεμάχιο όπου θα ανεγερθεί το 14ώροφο πεντάστερο ξενοδοχείο στον Δήμο Γεροσκήπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής».


Όπως επισημαίνεται για την απόφαση ενημερώθηκε  ήδη  η Επιτροπή Εκτίμησης Περιβαλλοντικών  Επιπτώσεων από το τμήμα Αρχαιοτήτων, που υποστήριξε, όπως αναφέρει, ότι για πρώτη φορά ανακαλείται περιοχή που κηρύχθηκε αρχαίο μνημείο, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη ανασκαφές.

Θυμηθείτε την επική ατάκα του Αρχιεπισκόπου, πριν αποχαρακτηριστεί το οικόπεδο.


Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Όταν οι Καταλανοί μισθοφόροι εισέβαλαν και ρήμαξαν την Ελλάδα: Η συγγνώμη και η αποζημίωση μετά από 700 χρόνια



Η ιστορία είναι γεμάτη από γεγονότα και εξελίξεις που, με βάση τα δεδομένα της σημερινής εποχής, προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση- όπως η κληρονομιά που άφησαν πίσω τους, σε μακρινά (σε σχέση με τη σημερινή Ελλάδα) σημεία της οικουμένης, οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι ελληνικές ρίζες σημερινών μεγάλων πόλεων- καρπών του αποικισμού των ακτών της Μεσογείου από τους αρχαίους Έλληνες, η «περίεργη» προέλευση κάποιων τοπωνυμίων που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα (πχ η σύνδεση του «Κορδελιού» με τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο- Coeur de Lion) και άλλα πολλά.

Σε αυτό το πλαίσιο, με τις εξελίξεις στην Καταλονία να βρίσκονται στην επικαιρότητα, αξίζει να αναφερθεί κανείς πως η ιστορία των Καταλανών σε κάποια φάση της διασταυρώθηκε με την ελληνική- και τα αποτελέσματα δεν ήταν καθόλου θετικά για τους κατοίκους του ελλαδικού χώρου.

Η Καταλανική Εταιρεία

Ο λόγος για την φοβερή και τρομερή Καταλανική Εταιρεία (compagnia), έναν εξαιρετικά ισχυρό μισθοφορικό στρατό του 14ου αιώνα: Η εταιρεία ιδρύθηκε από τον Ροζέ ντε Φλορ, πρώην μέλος του τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών. Επρόκειτο για ένα μισθοφορικό σώμα από Καταλανούς και Αραγονέζους (Αλμογάβαρους, όπως ήταν γνωστοί συλλογικά), το οποίο προσέλαβε ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος μετά την ήττα του από τους Οθωμανούς στη μάχη του Βαφέως στη Μικρά Ασία.

Οι σκληροτράχηλοι Αλμογάβαροι πολεμιστές (σύμφωνα με τον Καταλανό χρονογράφο της Κομπανίας, Ραμόν Μουντανέρ, 1.500 ιππότες, 4.000 ελαφρύ πεζικό και άλλοι 1.000 πεζικάριοι) κατέφθασαν στη Μικρά Ασία και αποδείχτηκαν αποτελεσματικοί εναντίον των Οθωμανών εισβολέων, ωστόσο σύντομα τέθηκαν εκτός ελέγχου, με τον ντε Φλορ να σχεδιάζει τη δημιουργία δικού του πριγκηπάτου και τους πολεμιστές του να διαπράττουν λεηλασίες και βιαιότητες σε βάρος αυτοκρατορικών πληθυσμών. Επίσης ο Ανδρόνικος αδυνατούσε να τους πληρώσει, οπότε και οι Καταλανοί επιτέθηκαν στην Καλλίπολη για να τον αναγκάσουν να τους καταβάλει τα οφειλόμενα. Μετά από διαπραγματεύσεις, ο αυτοκράτορας έδωσε στον ντε Φλορ τίτλους και ο αρχηγός της Κομπανίας παντρεύτηκε Ελληνίδα- ωστόσο λίγο αργότερα, το 1305, δολοφονήθηκε στην Ανδριανούπολη.


Entrada de Roger de Flor en Constantinopla (Palacio del Senado de España)

Οι μισθοφόροι, ανεξέλεγκτοι, ρήμαξαν τη Θράκη και πέρασαν στη Μακεδονία (προσπαθώντας να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη, χωρίς επιτυχία) και μετέπειτα στη νότια Ελλάδα, ενώ επιτέθηκαν και στα μοναστήρια του Άθω.
Ο τελευταίος δούκας των Αθηνών, Γκωτιέ ντε Μπριέν, επιδιώκοντας να αποκτήσει εδάφη, προσπάθησε να τους πάρει στην υπηρεσία του και χρησιμοποίησε την Κομπανία για τους σκοπούς του, ωστόσο και αυτός δεν κατέβαλε την οφειλόμενη αμοιβή, οπότε και οι Καταλανοί στράφηκαν εναντίον του, τσάκισαν τον στρατό του και κατέλυσαν το κρατίδιό του, ιδρύοντας το δικό τους δουκάτο στην περιοχή των Αθηνών και Θηβών. Η καταλανική παρουσία διήρκεσε 77 χρόνια- το δουκάτο καταλύθηκε το 1388.

Οι μνήμες και η συγγνώμη

Παρά τη σχετικά μικρή του διάρκεια, το πέρασμα των Καταλανών μισθοφόρων από τον ελλαδικό χώρο χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανή βαρβαρότητα: Στη μνήμη των ελληνικών πληθυσμών έμειναν ως άγριοι και βρώμικοι, όπως αποτυπώνεται σε εκφράσεις και τραγούδια που επιβίωναν για αιώνες μετά. Επίσης έμεινε ιδιαίτερα έντονη στις μνήμες του Αγίου Όρους, φτάνοντας μέχρι τη σημερινή εποχή: Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της «Καθημερινής», στη δεκαετία του 1990 ο τροβαδούρος Τζουζέπ Τέρο δεν έγινε δεκτός από την αρχοντάρη κάποιας αγιορείτικης μονής επειδή ήταν Καταλανός. Ο Τέρο διαπίστωσε πως για τους ελληνικούς προσκυνηματικούς οδηγούς οι Καταλανοί είχαν εξαιρετικά κακή φήμη- και όταν ο φίλος του, ποιητής Κάρλες Ντουάρτε, ανέλαβε την πολιτική θέση του γενικού γραμματέα της Τζενεραλιντάντ, ο Τέρο του εμπειρία, ρίχνοντας του, παρουσιάζοντας την ιδέα μιας καταλανικής επανόρθωσης, μέσω αναστήλωσης ενός αγιορείτικου μνημείου. Ο Ντουάρτε προώθησε την ιδέα στον τότε πρόεδρο Πουγιόλ και ακολούθησε νομοσχέδιο που υπερψηφίστηκε στο καταλανικό κοινοβούλιο. Οι τελευταίες λεπτομέρειες του σχεδίου, κόστους 240.000 ευρώ, που προέβλεπε τη χρηματοδότηση της αποκατάστασης ενός ιστορικού κτιρίου του 16ου αιώνα στη Μονή Βατοπαιδίου, ρυθμίστηκαν τον Νοέμβριο του 2003.

Οι δεσμοί με την Ελλάδα

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα της «Καθημερινής», το καταλανικό δουκάτο Αθηνών και Θηβών στην ελληνική ιστορία περνάει ως μία απλή παρένθεση, για τους Καταλανούς όμως αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο: «Στη συνείδηση των Καταλανών η εκλεκτική συγγένεια των δύο λαών αποκτά μια σαφέστερη μορφή μετά την κατάρρευση του φρανκικού καθεστώτος (1975), όταν με το δημοψήφισμα του 1979 η Καταλωνία ανακηρύσσεται αυτόνομη διοικητική περιοχή και αρχίζει να διεκδικεί την εθνική της ταυτότητα. Χαρακτηριστικό της νέας εποχής είναι μία έντονη στροφή προς τη Μεσόγειο και ιδιαίτερα προς την Ελλάδα, ως αναβίωση και συνέχεια μιας σημαντικής πολιτιστικής κίνησης (τέλη 19ου - αρχές 20ου αιώνα) προσανατολισμένης στη μελέτη και τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού. Αλλωστε, στην Ελλάδα οι σημερινοί Καταλανοί εντοπίζουν τις δικές τους ρίζες, που τους διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες ιβηρικές εθνότητες, θεωρώντας ότι η ίδρυση, περί το 600 π.Χ., του Εμπορίου (Empurias), αποικίας των μασσαλιωτών Φωκαέων βορειοανατολικά της Βαρκελώνης, μπόλιασε τον ντόπιο πληθυσμό με ελληνικό πνεύμα και αίμα».

Με πληροφορίες από:
Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
Βικιπαίδεια

πηγη Huffigtonpost