Κοινή σε όλους τους Έλληνες ήταν η αποστροφή προς το δουλικό φρόνημα και έθος των βαρβάρων να γονυπετούν, εδαφιαίως μάλιστα, ενώπιον των βασιλέων και των αρχόντων τους. Και όχι μόνον ενώπιων αυτών, αλλά και αυτών ακόμη των θεών τους.
Η μη προσκύνηση των θεών από τους Έλληνες μαρτυρείται μεταξύ των άλλων και από τον Αριστοφάνη (Όρνιθες, στίχ. 690-91: Πισθέταιρος: «Και δε θα πηγαίναμε στους Δελφούς… για να προσφέρουμε θυσία, παρά θα στεκόμαστε όρθιοι… και θα δεόμαστε σηκώνοντας τα χέρια…»).
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, ενώπιων των αγαλμάτων των θεών τους, και ευθυτενείς είναι και τους κοιτάζουν κατευθείαν στα μάτια.
Σκυμμένους θα συναντήσεις τους Έλληνες μόνον προκειμένου να ριχθούν σε αγώνα δρόμου ή να ρίξουν δίσκο (βλέπε δισκοβόλο).
Ποτέ για να προσκυνήσουν!
ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Μέρος Πρώτο Τα των Ελλήνων Νόμιμα
πηγη toixo-toixo.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου