Ευρήματα περίπλοκης μηχανικής και μεταλλουργίας στην Κέρο υποδεικνύουν την έναρξη της αστικοποίησης.
«Αυτό που διαπιστώνουμε εδώ με τις μεταλλικές εργασίες και με άλλους τρόπους είναι η έναρξη της αστικοποίησης», ανέφερε ο Michael Boyd του Πανεπιστημίου Cambridge, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας.
Πάνω από 4.000 χρόνια πριν, κάποιοι κατασκευαστές σκάλισαν όλη την επιφάνεια του Δασκαλειού, του αρχαίου φυσικού ακρωτηρίου της νήσου Κέρου που έχει σχήμα πυραμίδας.
Το διαμόρφωσαν σε επίπεδα, που κάλυψαν με 1.000 τόνους ειδικής εισαγόμενης λευκής πέτρας για να δώσουν την εμφάνιση μιας τεράστιας βαθμιδωτής πυραμίδας, που ανυψωνόταν στο Αιγαίο: η πιο επιβλητική ανθρώπινη κατασκευή σε όλο το αρχιπέλαγος των Κυκλάδων.
Κάτω όμως από την επιφάνεια αυτών των επιπέδων οι αρχαιολόγοι από τρεις διαφορετικές χώρες, που συμμετέχουν σε μια εν εξελίξει ανασκαφή, ανακάλυψαν στοιχεία από ένα σύμπλεγμα αποστραγγιστικών σηράγγων -οι οποίες κατασκευάστηκαν 1.000 χρόνια πριν από τις διάσημες υδραυλικές εγκαταστάσεις του μινωικού παλατιού της Κνωσού-, αλλά και ίχνη εξελιγμένης μεταλλουργίας.
Το ακρωτήριο του Δασκαλειού είναι ένα μικρό νησί, αλλά πριν από 4.500 χρόνια ήταν ενωμένο με την Κέρο, που τώρα είναι ένα ακατοίκητο και προστατευμένο μέρος. Την τρίτη χιλιετία π.Χ., η Κέρος ήταν ένα μεγάλο ιερό, όπου γίνονταν πολύπλοκα τελετουργικά.
Η συντήρηση και η κατασκευή του οικισμού θα είχε χρειαστεί πολύ συλλογική προσπάθεια. Οι εγκαταλειμμένες σήμερα πλαγιές του Δασκαλειού ήταν κάποτε καλυμμένες με κατασκευές και κτίρια, το οποίο σημαίνει ότι πριν από 4.500 χρόνια ήταν ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη των Κυκλάδων, παρόλο που δεν ήταν αυτάρκες σε τρόφιμα και πρώτες ύλες, τα οποία έπρεπε να εισάγονται.
Τα πρώτα στοιχεία μεταλλοτεχνίας ανακαλύφθηκαν πριν από 10 χρόνια, ενώ τα νεότερα ευρήματα αποκάλυψαν δυο εργαστήρια γεμάτα από υπολείμματα μετάλλων και αντικείμενα, μεταξύ των οποίων ένα μολύβδινο τσεκούρι, ένα καλούπι για χάλκινα μαχαίρια και δεκάδες κεραμικά θραύσματα από μεταλλουργικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένου ενός στομίου φυσητήρα. Οι αρχαιολόγοι θα επιστρέψουν για την ανασκαφή ενός πήλινου φούρνου.
Εύρημα: Καλούπι κατασκευής αιχμών από χαλκό. (φωτ.: Michael Boyd)
«Αυτό που διαπιστώνουμε εδώ με τις μεταλλικές εργασίες και με άλλους τρόπους είναι η έναρξη της αστικοποίησης», ανέφερε ο Michael Boyd του Πανεπιστημίου Cambridge, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας. Απομακρυσμένες κοινότητες σχημάτισαν δίκτυα με επίκεντρο την περιοχή αυτή, οι τέχνες και η αγροτική καλλιέργεια εντάθηκαν, ενώ η αρχιτεκτονική έγινε περισσότερο μνημειώδης, σταδιακά υπερκαλύπτοντας την αρχική σημασία του ιερού.
Τα πυραμιδωτά επίπεδα θα έλαμπαν στον ελληνικό ήλιο, ορατά από πολύ μακριά, καθώς ήταν καλυμμένα με άσπρο μάρμαρο από τη Νάξο, που βρίσκεται 10 χιλιόμετρα μακριά. Το συγκρότημα αποστραγγιστικών σηράγγων ανακαλύφθηκε όταν οι αρχαιολόγοι ερεύνησαν μια επιβλητική σκάλα στα χαμηλότερα επίπεδα, ενώ ερευνάται για το αν πρόκειται για γλυκό νερό ή λύματα.
Άποψη της σκάλας εισόδου από ψηλά: Η στάθμη της θάλασσας βρισκόταν σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο κατά την πρώιμη εποχή του Χαλκού. (φωτ.: Michael Boyd)
Πηγή: Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου