Τα μαχητικά αθλήματα είχαν την τιμητική τους στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες με πολλούς τρανούς Ολυμπιονίκες να γράφουν ιστορία και να δημιουργούνε θρύλους στην πυγμαχία, την πάλη και φυσικά το αρχαίο Παγκράτιο το οποίο ο Φιλόστρατος χαρακτήριζε ως «Εν Ολυμπία το κάλλιον».
O Διαγόρας ήταν γιος αριστροκρατικής οικογένειας τους νησιού και η περιγραφή του μοιάζει να έχει πολλά κοινά στοιχεία με αυτές και άλλων γνωστών αθλητών.
Ψηλότερος και πιο όμορφος από τον συνηθισμένο άντρα της εποχής διακρινόταν για μια σειρά πρωτερημάτων, όπως ευστροφία, σωματική ευλυγισία κ.α.
Όσον αφορά το πυγμαχικό του στυλ αυτό μάλλον θα παρομοιαζόταν με έναν σημερινό «infighter» πυγμάχο που προσπαθεί να μειώσει την απόσταση με κάθε τρόπο και να περάσει δυνατά χτυπήματα και ας δεχτεί και ο ίδιος μερικά.
«Aγωνιζόταν χωρίς να στρίβει ή να σκύβει, δεν απέφευγε τον αντίπαλό του.
Πήγαινε κατευθείαν επάνω του, χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια να αποφύγει τα δικά του χτυπήματα. Από αυτή του την στρατηγική ονομάστηκε και «ευθυμάχας»διαβάζουμε γι” αυτόν.
Αυτή είναι μια πολύ σημαντική πληροφορία που δείχνει πόσο ανεπτυγμένη ήταν για την εποχή εκείνη η πυγμαχία αφού είχαν ήδη ξεχωρίσει διαφορετικά στυλ που βλέπουμε και στο μοντέρνο άθλημα.
Επίσης, ο Διαγόρας ήταν εξαιρετικά δημοφιλής ακριβώς γιατί είχε ένα πολύ επιθετικό και θεαματικό στυλ χωρίς όμως να παραβιάζει τους κανόνες ή να παίζει ανέντιμα κάτι που όπως φαίνεται εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους καλλιτέχνες της εποχής του που εξυμνούσαν τα κατορθώματα του.
Συν ότι ήταν ένας από τους λίγους αθλητές που κέρδιζαν ΚΑΘΕ πανελλήνιο ή τοπικό αγώνα που κατέβαινε.
Οι επιτυχίες όμως δεν τελείωσαν με αυτόν αφού οι τρεις γιοί του έγιναν και αυτοί Ολυμπιονίκες σε πυγμαχία και παγκράτιο,
όπως και οι γιοί αυτών ενώ η παράδοση θέλει τα αγάλματα όλων τους να έχουν τοποθετηθεί στην Ολυμπία προς τιμήν τους.
Όμως ίσως το πιο συγκλονιστικό στοιχείο της ιστορίας του Διαγόρα είναι ο θάνατος του.
Ενώ πολλοί άλλοι ξεκουστοί πρωταθλητές των αρχαίων Ολυμπιακών βρήκαν τραγικούς θανάτους, ο Διαγόρας όπως και ο Αρραχίων, άφησαν αυτό τον κόσμο με τρόπο σπουδαίο για την υστεροφημία τους.
Εξάλλου η υστεροφημία ή «κλέος» όπως το ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες βασιζόταν σε μια ζωή γεμάτη κατορθώματα και σε έναν σπουδαίο θάνατο.
Λέγεται για τον Διαγόρα ότι όταν οι δύο γιοί του στέφθηκαν Ολυμπιονίκες στους 83ους Ολυμπιακούς αγώνες, ανέβασαν στους ώμους τους τον πατέρα τους και έκαναν τον γύρο του θριάμβου.
Τότε ένας από τους θεατές αναφώνησε «κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήση
(Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο)»
και ο Διαγόρας εν μέσω των επευφημιών και πλήρης ευδαιμονίας άφησε την τελευταία του πνοή.
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ ЭЄ ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου