-Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ή η συνειδητή άρνηση του Ελληνικού παρελθόντος από τους ίδιους τους υποτιθέμενους συνεχιστές ή κληρονόμους του, ψυχολογικώς μπορεί να σημαίνει δύο τινά:
ή ότι το παρελθόν αυτό είναι τόσο ασήμαντο και ταπεινωτικό, ώστε να θέλουμε να ξεχαστεί,
ή ότι η υποσεινείδητη μειονεξία μας έναντι της ιστορικής λάμψεως των προγόνων μας
είναι τόσο αβυσσαλέα και βασανιστική, ώστε να καταντά για εμάς ένα είδος νιτσεϊκής τυραννίας.
-ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΟ ότι οποιοδήποτε σκεπτικό που θα οδηγούσε στο πόρισμα ότι η Παράδοση-Ελλάδα είναι ασήμαντη, δεν συζητείται βέβαια, γιατί θα εστεροίτο στοιχειώδους σοβαρότητος.
-ΜΕΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ η φροϋδική ερμηνεία του "ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ" ,
όπως χαρακτήρισε το παράδοξο αυτό σύνδρομο της σημερινής Ελληνικής ιδεολογικής καταστάσεως ένας παρατηρητής.
-ΜΙΣΟΥΜΕ και θέλουμε να ξεχάσουμε την λαμπρή καταγωγή μας, γιατί δεν είμαστε αντάξιοί της.
-ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να ερμηνευθεί αλλιώς το γεγονός, ότι ο "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ" αναπτύσσεται μεμονωμένα και παράλληλα προς τον πάντοτε ακμαίο παγκόσμιο Φιλελληνισμό,
δηλαδή την φιλότητα προς την Αρχαία Ελλάδα των εκλεκτών και φωτισμένων συνειδήσεων όπου γης και όχι βέβαια προς την αξιοθρήνητη Ρωμιοσύνη.
- ΓΙΑΤΙ ΑΝ δεχώμαστε ότι είναι αποτέλεσμα μόνον εξωελληνικών δραστηριοτήτων και ανθελληνικών διαβρώσεων (που είναι πράγματι πολλές και επίμονες),
θα υποπίπταμε στο σφάλμα του "ιδιώτου" (=ηλιθίου) του Επικτήτου,
που θεωρεί ως υπαίτιους των επιτυχιών ή αποτυχιών του, τους άλλους και ποτέ τον εαυτό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου