Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020

Ρώμη, 22 Ιουνίου 1633 – Η καταδίκη του Γκαλιλέο Γκαλιλέι




Τον Ιούνιο του 1633, ύστερα από δίκη που διάρκεσε περίπου δύο μήνες, η Αγία Έδρα καταδίκασε τον Γαλιλαίο για τις θέσεις που υποστήριξε εντός του Διαλόγου του, επιβάλλοντας του τον αφορισμό και απαγορεύοντάς του να ασχοληθεί περαιτέρω με την αστρονομία. Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρει την καταδίκη και την αιτιολόγησή της.

Δικαστήριο της Ιερός Εξέτασης

Καταδικαστική απόφαση

Ρώμη, 22 Ιουνίου 1633

Εμείς, ο Γκασπάρο με τον τίτλο του Αγίου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ Βοργία, ο αδελφός Φελίτσε Τσεντίνο με τον τίτλο της Σάντα Αναστάζια, ο επονομαζόμενος ντ’ Άσκολι, ο Γκουίντο με τον τίτλο της Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο Μπενιβόλιο, ο αδελφός Ντεζιντέριο Σκάλια με τον τίτλο του Σαν Κάρλο, ο επονομαζόμενος της Κρεμόνα, ο αδελφός Αντόνιο Μπαρμπερίνο, ο επονομαζόμενος ντι Σαν Ονόφριο, ο Λαουντίβιο Ζάκια με τον τίτλο του Σαν Πιέτρο του Βίνκολι, ο επονομαζόμενος Σαν Σίστο, ο Μπερλινγκέρο με τον τίτλο του Σαν Αγκοστίνο Τζέσο, ο Φαμπρίτσιο με τον τίτλο του Σαν Λορέντσο του Πάνε και Πέρνα Βεροσπίο, οι επονομαζόμενοι Ιερείς, ο Φραντσέσκο με τον τίτλο του Σαν Λορέντσο του Νταμάσο Μπαρμπερίνο, και ο Μάρτσιο της Σάντα Μαρία Νόβα Τζινέτο, διάκονοι, μέσω της φιλευσπλαχνίας του θεού, της Αγίας Ρωμαϊκής Καθολικής Εκκλησίας, σε ολόκληρη τη χριστιανική επικράτεια ενάντια στην αιρετική διαφθορά τιθέμεθα γενικοί Ιεροεξεταστές της Αγίας Αποστολικής Έδρας, ειδικά εκλεγμένοι.


O Γαλιλαίος στην Ιερά εξέταση -Joseph-Nicolas Robert-Fleury – 1847

Εσύ, Γκαλιλέο, πρωτότοκε γιε του Βιντσέντσο Γκαλιλέι, εκ Φλωρεντίας, σε ηλικία 70 ετών, καταγγέλθηκες το 1615 σε αυτή την Αγία Έδρα, πως υποστήριξες ως αληθινό ένα κίβδηλο δόγμα, το οποίο διδάσκεται από ορισμένους, σύμφωνα με το οποίο ο Ήλιος είναι το κέντρο του κόσμου και ακίνητος, και ότι η Γη κινείται επίσης ημερησίως, πως είχες μαθητές στους οποίους δίδασκες το ίδιο δόγμα, πως σχετικά με αυτό είχες αλληλογραφία με ορισμένους μαθηματικούς της Γερμανίας, πως είχες δώσει στον Τύπο ορισμένες επιστολές με τον τίτλο Περί των ηλιακών κηλίδων, στις οποίες εξηγούσες το ίδιο δόγμα ως αληθινό, πως στις αντιρρήσεις που σου προβάλλονταν κατά καιρούς, με βάση την Αγία Γραφή, απαντούσες χλευάζοντας τη Γραφή.

Ακολούθως παρουσιάστηκε ένα αντίγραφο γραπτού σου, υπό μορφή επιστολής, το οποίο λεγόταν πως γράφηκε από εσένα προς έναν από τους εν λόγω μαθητές σου, και σε αυτό, ακολουθώντας τη θέση του Κοπέρνικου περιέχονται διάφορες προτάσεις ενάντια στο πραγματικό νόημα και την αυθεντία της Αγίας Γραφής, θέλοντας γι’ αυτόν τον λόγο το Ιεροδικείο να προνοήσει για την αταξία και τη βλάβη που προερχόταν απ’ όλα αυτά και αυξανόταν ολοένα και περισσότερο με την προκατάληψη της Αγίας Έδρας, της εντολής του Κυρίου ημών και των Εξοχότατων και Σεβασμιότατων Καρδιναλίων της Ανώτατης και Οικουμενικής Ιεράς Εξέτασης, καταρτισμένοι θεολόγοι γνωμοδότησαν ως προς τις δύο προτάσεις της σταθερότητας του Ήλιου και της κίνησης της Γης, ως εξής:

Το ότι ο Ήλιος είναι το κέντρο της Γης και αδρανής ως προς την τοπική κίνηση είναι μια παράλογη πρόταση, εσφαλμένη φιλοσοφικά και αιρετική μορφολογικά, για να εκφραστεί ενάντια στην Αγία Γραφή.

Το ότι η Γη δεν βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου και δεν είναι ακίνητη, αλλά ότι κινείται επιπροσθέτως σε ημερήσια κίνηση, είναι ομοίως μια παράλογη πρόταση, εσφαλμένη φιλοσοφικά και αιρετική μορφολογικά, και στη θεολογία θεωρείται τουλάχιστον εσφαλμένη ως προς το σκέλος της πίστης.




θέλοντας όμως να προβούμε με καλοσύνη όσον αφορά εσένα, διακηρύχθηκε από την Ιερά Σύνοδο που διεξήχθη ενώπιον του Κυρίου ημών στις 25 Φεβρουάριου 1616, ότι ο Εξοχότατος Καρδινάλιος Μπελαρμίνο διατάσσει εσένα να εγκαταλείψεις ολοσχερώς την προαναφερθείσα εσφαλμένη άποψη, και να την αποποιηθείς, η αποστολή της Αγίας Έδρας διατάσσει να σου γίνει δίδαγμα να εγκαταλείψεις το προαναφερθέν δόγμα, και σου απαγορεύει να το διδάσκεις σε άλλους και να το υπερασπίζεσαι και να το διαπραγματεύεσαι, και αν δεν συμμορφωθείς με αυτή την εντολή, θα τιμωρηθείς με φυλάκιση.

Και είσαι υποχρεωμένος για την εκτέλεση αυτής της εντολής, από την επόμενη ημέρα της ανακοίνωσής της, στο μέγαρο της δικαιοσύνης παρουσία του προαναφερθέντος Εξοχότατου Καρδινάλιου Μπελαρμίνο, εφόσον από τον ίδιο τον Κύριο Καρδινάλιο της Αγίας Έδρας σού ανακοινώθηκε η εντολή, παρουσία του νοτάριου και των μαρτύρων, ότι πρέπει να εγκαταλείψεις αυτή την εσφαλμένη γνώμη ολοσχερώς, και ότι στο μέλλον δεν μπορείς ούτε να την εκφράζεις ούτε να την υποστηρίζεις ούτε να τη διδάσκεις με οποιονδήποτε τρόπο, ούτε προφορικώς ούτε γραπτώς: και αφού υποσχεθείς ότι θα υπακούσεις, θα σου δοθεί η άδεια να φύγεις.

Και αφού αποκρουστεί αυτό το ολέθριο δόγμα και δεν πάει παρακάτω έρποντας σε σοβαρή παρανόηση της Καθολικής αλήθειας, θεσπίστηκε διάταγμα από την Ιερά Σύνοδο που ορίζει ότι απαγορεύονται τα βιβλία που πραγματεύονται αυτό το δόγμα, και αυτό διακηρύσσεται εσφαλμένο και συλλήβδην αντίθετο με την Αγία και θεία Γραφή.

Επίσης εδώ παρουσιάστηκε πρόσφατα ένα βιβλίο, το οποίο τυπώθηκε στη Φλωρεντία το προηγούμενο έτος, η αναγραφή του οποίου υποδείκνυε εσένα ως συγγραφέα του, με τον τίτλο Διάλογος του Γκαλιλέο Γκαλιλέι περί των δύο Μεγίστων Συστημάτων του κόσμου, του Πτολεμαϊκού και του Κοπερνίκειου. Και πληροφορηθήκαμε από την Ιερά Σύνοδο ότι με τη διάδοση αυτού του βιβλίου κάθε μέρα εδραιωνόταν και διαδιδόταν η εσφαλμένη άποψη σχετική  με την κίνηση της γης και τη σταθερότητα του Ηλίου

Το -εν λόγω βιβλίο διερευνήθηκε επιμελώς, και σε αυτό εντοπίστηκε η υπέρβαση της προαναφερθείσας εντολής που  σου δόθηκε, καθώς στο βιβλίο αυτό υπερασπίζεσαι την ήδη καταδικασμένη άποψη που διακηρύχθηκε ενώπιον σου, και με διάφορες περιστροφές επιχειρείς να πείσεις ότι την αφήνεις ως μη οριστική και ανοικτά πιθανή, γεγονός που είναι μέγιστο σφάλμα, καθώς δεν μπορεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο να είναι πιθανή μια άποψη που διακηρύσσεται και ορίζεται ως αντίθετη με τη θεία Γραφή,

Για τον λόγο αυτόν καλείσαι σε αυτό το Ιεροδικείο, πιο οποίο με δική σου κρίση, αφού εξετάσεις αυτό το βιβλίο, θα αναγνωρίσεις πως συντέθηκε από εσένα και δόθηκε προς εκτύπωση.

Ομολόγησε ότι, δέκα ή δώδεκα χρόνια πριν περίπου, αφότου διατύπωσες την εν λόγω θεωρία, άρχισες να γράφεις το εν λόγω βιβλίο.
Ομολόγησε ότι αναζήτησες δυνατότητες να το τυπώσεις, χωρίς ωστόσο να επισημάνεις ποιοι σου έδωσαν αυτές τις δυνατότητες, ότι είχες εντολή να μην εκφράζεις, ούτε να υποστηρίζεις ούτε να διδάσκεις με οποιονδήποτε τρόπο το δόγμα αυτό.
Ομολόγησε ομοίως ότι η γραφή αυτού του βιβλίου είναι σε ορισμένα σημεία τόσο εκτεταμένη με τέτοια μορφή, που ο αναγνώστης θα μπορούσε να διαμορφώσει την εντύπωση ότι τα θέματα που είναι εσφαλμένα εκφράστηκαν έτσι, ότι περισσότερο λόγω της αποτελεσματικότητάς τους είναι ικανά να δεσμεύσουν και δεν είναι εύκολο να λυθούν.
Απολογήσου ότι υπέπεσες σε τόσο ξένο προς την πρόθεσή σου σφάλμα, όπως είπες, γράφοντας σε διάλογο και συναινώντας φυσικά ότι κάποιος έχει τις δικές του αποχρώσεις και δείχνει πιο οξυδερκής από τους κοινούς ανθρώπους όταν βρίσκει, ακόμα και μέσα από εσφαλμένες προτάσεις, ευφυείς και προφανείς λόγους με κάποια πιθανότητα.

Πορτρέτο του Galileo Galilei (1564-1642), Φυσικός, Μαθηματικός, Αστρονόμος και Φιλόσοφος -Allan Ramsay – 1757

Και σου δόθηκε μια αρμόζουσα διορία για να ετοιμάσεις την υπεράσπισή σου, εσύ προσκόμισες ένα πιστοποιητικό με τον γραφικό χαρακτήρα του Εξοχότατου κυρίου Καρδινάλιου Μπελαρμίνο, με το οποίο, όπως ισχυρίστηκες, ήθελες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου έναντι των συκοφαντιών των εχθρών σου, που σε κατηγορούσαν ότι αφορίστηκες και τιμωρήθηκες από την Αγία Έδρα, καθότι στο εν λόγω πιστοποιητικό δηλώνεται ότι δεν είχες αφορισθεί ούτε τιμωρηθεί, παρά μόνο η δήλωση από την Αγιότητά του που είχε δημοσιευθεί στην Ιερά Σύνοδο, στην οποία δηλώνεται ότι το δόγμα σχετικά με την κίνηση της Γης και της σταθερότητας του Ήλιου είναι αντίθετο προς τις Άγιες Γραφές, γι’ αυτό δεν μπορεί ούτε να υποστηριχθεί ούτε να στηριχθεί.

Και, καθώς σε αυτό το πιστοποιητικό δεν εμπεριέχεται αναφορά και στις δύο προτάσεις της αγωγής, δηλαδή στη φράση που αφορά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο διδασκαλία, ισχυρίστηκες πως πρέπει να πιστέψουμε ότι κατά τη διάρκεια των δεκατεσσάρων και δεκαέξι ετών είχες χάσει κάθε μνήμη, γι αυτό δεν ανέφερες κάτι σχετικά στην αγωγή όταν ζήτησες άδεια να τυπώσεις το βιβλίο σου.

Και όλα αυτά δεν τα είπες για να απολογηθείς για το σφάλμα σου, αλλά οφείλονται περισσότερο σε ματαιόδοξη φιλοδοξία παρά σε κακοβουλία. Το πιστοποιητικό του όμως που το προσκόμισες προς υπεράσπισή σου, επιβάρυνε περισσότερο την ενοχή σου, καθότι, παρόλο που σε αυτό δηλώνεται ότι μια τέτοια άποψη είναι ενάντια στην Αγία Γραφή, δεν τόλμησες ωστόσο να την υπερασπιστείς και να επιχειρηματολογήσεις σχετικά με αυτήν. Ούτε η άδεια την οποία εντέχνως και δολίως απέσπασες σε εξασφαλίζει, εφόσον δεν επισήμανες την εντολή που σου είχε δοθεί.

Και καθώς μας φάνηκε ότι δεν είχες πει την πλήρη αλήθεια όσον αφορά τις προθέσεις σου, σκεφτήκαμε ότι ήταν απαραίτητο να σε υποβάλουμε σε αυστηρή εξέταση. Στην οποία ωστόσο χωρίς καμία προκατάληψη όσον αφορά τα όσα ομολόγησες και αντέταξες, όπως προαναφέρθηκε, σχετικά με τις προθέσεις σου, απάντησες σαν σωστός Καθολικός.

Έτσι, αφού είδαμε και λάβαμε ώριμα υπόψη την αξία της υπόθεσής σου, με τις προαναφερθείσες ομολογίες και επεξηγήσεις σου και όλα όσα δικαίως έπρεπε να εξεταστούν και να ληφθουν υπόψη, καταλήξαμε στην κάτωθι υπογεγραμμένη καταδίκη.

Επικαλούμενοι, ως εκ τούτου, το ιερότατο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της δοξασμένης Μητέρας του, της Παρθένου Μαρίας, μέσω αυτής της τελικής καταδίκης, στην οποία συνεδρίασαν προς κρίση μαζί με τη Σύνοδο και την αρωγή των Σεβασμιότατων Διδασκάλων της ιεράς θεολογίας και Διδασκάλων και. των δύο νόμων, ως συμβούλων, συμβάλλουμε με αυτά τα έγγραφα στην υπόθεση και στις σχετικές κατηγορίες που παρουσιάστηκαν ενώπιον μας, μεταξύ του Μεγαλοπρεπούς Κάρλο Σιντσέρι, Διδασκάλου και των δύο νόμων, φορολογικού εισαγγελέα της αγίας Έδρας, από τη μία πλευρά, και εσού, Γκαλιλέο Γκαλιλέι, του προαναφερθέντος, από την άλλη. Αποφαινόμαστε, αναγγέλλουμε, καταδικάζουμε και δηλώνουμε ότι εσύ, ο προαναφερθείς Γαλιλαίος, λόγω των στοιχείων που οδήγησαν στη δίκη, και όσων ομολόγησες σχετικά, έθεσες τον εαυτό σου στην κρίση αυτής της Αγίας Έδρας με τη σφοδρή υποψία της αίρεσης, δηλαδή ότι στήριξες και πίστεψες ένα εσφαλμένο δόγμα και αντίθετο προς τις Ιερές και θείες Γραφές, ότι ο Ήλιος είναι το κέντρο της Γης και ότι δεν κινείται από την Ανατολή προς τη Δύση, και ότι η Γη κινείται και δεν είναι το κέντρο του κόσμου, και ότι μπορεί να στηρίξει κανείς και να υπερασπιστεί ως πιθανή μια γνώμη αφότου αυτή κηρυχθεί και οριστεί ως αντίθετη προς την Αγία Γραφή.

Κατά συνέπεια, έχεις υποστεί όλες τις λογοκρισίες και τις ποινές που έχουν επιβληθεί και γνωστοποιηθεί από τους ιερούς κανόνες και άλλους θεσμούς, γενικούς και ειδικούς, ενάντια σε τέτοιους παραβάτες. Για τον λόγο αυτόν, είμαστε σε θέση να σου δώσουμε άφεση, υπό τον όρο, πρώτα, με ειλικρίνεια στην καρδιά σου και απροσποίητη πίστη, ενώπιον μας, να αποκηρύξεις, να καταραστείς και να αποστραφείς τα προαναφερθέντα σφάλματα και τις προαναφερθείσες αιρέσεις και κάθε άλλο σφάλμα και κάθε αίρεση ενάντια στην Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, με τρόπο και μορφή που θα σου υποδείξουμε.

Και προκειμένου αυτό το σοβαρό και επιζήμιο σφάλμα σου και παράβαση να μην παραμείνουν ατιμώρητα και να είσαι περισσότερο προσεκτικός στο μέλλον και να αποτελέσεις παράδειγμα για τους άλλους ώστε να απόσχουν από παρόμοιες παραβάσεις, διατάζουμε το βιβλίο «Διάλογοι του Γκαλιλέο Γκαλιλέι» να απαγορευθεί με δημόσιο διάταγμα.

Σε καταδικάζουμε στην τυπική φυλάκιση από αυτή την Αγία Έδρα σύμφωνα με την κρίση μας και ως εξιλαστήρια μετάνοια ορίζουμε επί τριετία να έρχεσαι μία φορά την εβδομάδα και να επαναλαμβάνεις τους επτά ψαλμούς μετανοίας. Διατηρούμε την ελευθερία να περιορίσουμε, τροποποιήσουμε ή αποσύρουμε πλήρως ή μέρος των προαναφερθεισών ποινών και μετανοιών.

Ούτως αποφαινόμαστε, διακηρύττουμε, καταδικάζουμε, διατάσσουμε, εντελλόμαστε και εξασφαλίζουμε με αυτόν και με κάθε δυνατό τρόπο και μορφή αυτό που δικαίως μπορούμε και οφείλουμε.

Ούτως κηρύττουμε οι κάτωθι υπογεγραμμένοι Καρδινάλιοι:

F. Cardinalis de Asculo

G. Cardinalis Bentivolus

Fr. D. Cardinalis Cremona

Fr. Ant. s Cardinalis S.Honuphrii

B. Cardinalis Gipsius

F. Cardinalis Verospius

M. Cardinalis Ginettus

G. Galileo, Opere, επιμέλεια Fernando Flora, Ricciardi, Torino -1953

Umberto Eco Riccardo Fedriga – Η ιστορία της φιλοσοφίας




πηγή Αντικλείδι , https://antikleidi.com




Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Η ιουδαϊκή προέλευση της χριστιανικής ανάστασης.



Έτος 170 μ.α.χ.χ.
Οι περιοχές που κυριαρχούσε ο «Μονοθεϊσμός», ήσαν γεμάτες από θαυματοποιούς, αλλά και περιφερόμενους «εξορκιστές» (Μάρκου 9.38, Λουκά 9.49, Πράξεις, 19. 13-19), που περιέργως χρησιμοποιούσαν κατά την μαγική τους πράξη το πασπαρτού (passe-partout) όνομα «Ιεσού».

Αυτό το όνομα αναφέρονταν προφανώς στον «ομώνυμο» μαθητή του ραββίνου και «νασί» Γιεχοσουά Μπεν Περακγιάχ, που κατέγραψαν αργότερα οι ταλμουδιστές στο «Sanhedrin» της Γκεμάρας (107b).

Ο συγκεκριμένος, είχε ανασταυρωθεί στα μέσα του 1ου π.α.χ.χ. αιώνα, την παραμονή ενός ιουδαϊκού Πεσάχ, ως ένοχος «μαγείας».

Στην γλώσσα των μονοθεϊστών θεοκρατών της εποχής, η λέξη «Ιεσού» ήταν ακρωνύμιο (γε–σ–ου) του «γεμάχ σεμό ουεζιχρό» («να διαγραφεί το όνομα και η ανάμνησή του»), σε ελεύθερη απόδοση «ο ακατανόμαστος».

Οι τσαρλατάνοι «εξορκιστές» το χρησιμοποιούσαν βεβαίως αντί ενός υποτιθεμένου «αρρήτου ονόματος» του Ιαχωβά, για να αυξάνουν το «κύρος» της τέχνης τους στα μάτια των αδαών.

Το κατ΄ευφημισμό λοιπόν «Πάσχα των Ελλήνων» στην ουσία γιορτάζει έναν καταδικασμένο για «μαγεία» τσαρλατάνο που εκτελούσε «θαύματα» στην έρημο της Ιουδαίας.

Οι πραγματικοί Έλληνες, αυτοί δηλαδή που προϋπήρξαν του γυρολόγου εξορκιστή και συνεχίζουν να υπάρχουν έως σήμερα, δεν γιορτάζουν ούτε εκτελεσθέντες εξορκιστές, ούτε το όργανο θανάτωσης αυτών.

Ο ΕΘνικός Ελληνισμός εορτάζει την επιφάνεια της Ανθείας Θεάς Αφροδίτης και την Ανάσταση της ολάνθιστης Φύσης.


***Τα στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο του Βλάση Γ. Ρασσιά
Εξελληνισμός
Η επαφή Ελληνισμού–Ιουδαϊσμού από την εποχή του Αλεξάνδρου έως την Ύστερη Αρχαιότητα

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Η φιλία κατά τον Αριστοτέλη: Τρία τα είδη της, μόνο το ένα αξίζει πραγματικά



Σε ηλικία 17 ετών, ο Αριστοτέλης γράφτηκε στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην οποία θα έμενε 
για 20 χρόνια. Ο νεαρός Αριστοτέλης θα γινόταν ο καλύτερος μαθητής της Ακαδημίας 
που ιδρύθηκε από τον άνθρωπο που έμεινε στην ιστορία ως ο πατέρας της φιλοσοφίας. 
Είχε, βλέπετε, την τάση να κάνει πολλές ερωτήσεις και να απαντά σε ακόμα περισσότερες.
Η ακριβής χρονολογία της αναχώρησής του από την Ακαδημία είναι αμφιλεγόμενη, αλλά εικάζεται 
πως έφυγε λίγο μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, καθώς δεν του άρεσε η νέα τάξη των πραγμάτων στη 
σχολή, μετά τη «φυγή» του δασκάλου του. 
Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν, θα διαφωνούσε με πολλές από τις βασικές ιδέες του.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσα ακριβώς έγραψε ο Αριστοτέλης, αλλά ακόμα και από αυτό το 
μέρος της δουλειάς του που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, είναι ασφαλές να συμπεράνουμε πως το 
εύρος των θεμάτων που ασχολήθηκε, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Όλα τα πεδία, επιστημονικά και
μη, από την αστρονομία και τη φυσική, μέχρι την ηθική και τα οικονομικά, έχουν επηρεαστεί 
από τον Αριστοτέλη. Για παραπάνω από 2.000 χρόνια μετά τον θάνατό του, έχει κατορθώσει να 
παραμείνει ένας από τους πιο γνωστούς στοχαστές της ιστορίας.
Ενώ, λοιπόν, η επιρροή του είναι φανερή σε πολλά θέματα της σημερινής εποχής, κάποιες από τις πιο 
εύστοχες παρατηρήσεις του σχετίζονται με τη φιλία. Έβλεπε τη φιλία ως μία από τις πραγματικές χαρές 
της ζωής και θεωρούσε πως για να ζήσει κάποιος μια ευτυχισμένη ζωή, χρειάζεται μια πραγματική 
φιλία. Με δικά του λόγια:
«Η φιλία είναι ένα είδος αρετής ή τουλάχιστον συνυφασμένη με την αρετή. Εκτός όμως απ΄ αυτό, η 
φιλία είναι και πράγμα πάρα πολύ αναγκαίο στη ζωή του ανθρώπου, γιατί κανείς δεν θα προτιμούσε να 
ζει χωρίς φίλους, έστω κι αν έχει στην κατοχή του όλα τα άλλα αγαθά. Γι΄αυτό ακόμα και οι πλούσιοι και
 εκείνοι που κατέχουν αξιώματα και πολιτική εξουσία, πιστεύουν ότι η παρουσία φίλων είναι πολύ
 μεγάλη ανάγκη. Εξάλλου οι άνθρωποι στη φτώχεια και στις άλλες δυστυχίες τους, πιστεύουν ότι
 το μόνο καταφύγιο είναι οι φίλοι. Επιπλέον, οι φίλοι συνδράμουν τους νέους, ώστε να τους αποτρέψουν
 από τα λάθη, και, προκειμένου, για τους μεγάλους στην ηλικία, τους φροντίζουν και αναπληρώνουν τις 
δυνάμεις που τους λείπουν. Δύο πηγαίνουν μαζί, διότι και οι δυο είναι πιο ικανοί να κατανοήσουν από 
κοινού και να ενεργήσουν».
Οι συμπτωματικές φιλίες
Ο Αριστοτέλης υπογράμμισε δύο συνηθισμένα είδη φιλίας που βασίζονται περισσότερο στη 
σύμπτωση, παρά στην πρόθεση.
1) Φιλία ωφελιμότητας
Η πρώτη είναι η φιλία που βασίζεται στην ωφελιμότητα. Σε αυτό το είδος φιλίας, τα δύο μέρη δεν 
τρέφουν αληθινά φιλικά συναισθήματα, αλλά διατηρούν τη σχέση τους γιατί αποκομίζουν οφέλη
Αυτή η φιλία, δεν είναι μόνιμη. Όταν τελειώνουν τα οφέλη, συνήθως τελειώνει και η φιλία. Ο 
Αριστοτέλης παρατήρησε πως αυτή η σχέση είναι πιο συνηθισμένα ανάμεσα σε άτομα μεγαλύτερης 
ηλικίας.
Ένα σωστό παράδειγμα τέτοιας φιλίας, είναι οι σχέσεις που φτιάχνουμε με συνάδελφους στη δουλειά. 
Μπορεί όντως να περνάμε καλά μαζί, αλλά μόλις η κατάσταση αλλάξει, συνήθως αλλάζει και η φύση της
 σχέσης μας.
2) Φιλία απόλαυσης
Αντίστοιχα, το δεύτερο είδος συμπτωματικής φιλίας βασίζεται στην απόλαυση. Αυτό, όμως, 
είναι πιο συνηθισμένο σε νεαρούς ανθρώπους. Είναι το είδος φιλίας που παρατηρείται ανάμεσα σε 
συμμαθητές, συμφοιτητές και άτομα που ανήκουν στην ίδια αθλητική ομάδα.
Η πηγή της φιλίας είναι πιο συναισθηματική, αλλά ταυτόχρονα, είναι το είδος της φιλίας που συνήθως 
κρατάει λιγότερο. Μόλις τα ενδιαφέροντα των φίλων πάψουν να είναι κοινά, σταματάει και η απόλαυση 
και κατά επέκταση, η φιλία. Συνήθως, αυτό συμβαίνει, επειδή μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και αλλάζουμε.
Οι περισσότερες φιλίες, ανήκουν σε αυτές τις δύο κατηγορίες και ενώ ο Αριστοτέλης ποτέ δεν τις 
χαρακτήρισε με αρνητικό τρόπο, πίστευε πως το μικρό βάθος τους περιόριζε την ποιότητά τους.
Είναι καλό, για την ακρίβεια, είναι απαραίτητο, να έχουμε συμπτωματικές φιλίες, αλλά μπορούμε να 
τα πάμε ακόμα καλύτερα.
Η φιλία της αρετής και του αγαθού
Η τελευταία μορφή φιλίας που κατέγραψε ο Αριστοτέλης είναι η καλύτερη από όλες. Αντί να 
βασίζεται στο συμφέρον ή στην απόλαυση, το τρίτο είδος φιλίας βασίζεται στην κοινή εκτίμηση των 
αρετών και των ιδανικών, ανάμεσα στα δύο μέρη. Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι και οι αξίες, 
τις οποίες αντιπροσωπεύουν που αποτελούν το κίνητρο διατήρησης των φιλικών δεσμών.
Συνήθως, αυτή η φιλία κρατάει μέχρι τέλους, αλλά για τη δημιουργία της απαιτείται η ύπαρξη ενός 
βασικού επίπεδου καλοσύνης στο καθένα από τα δύο άτομα. Σαν να μην έφτανε αυτό, απαιτούν 
χρόνο και εμπιστοσύνη για να σφυρηλατηθούν σωστά.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν ενσυναίσθηση και δεν νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους συχνά 
αποτυγχάνουν να αναπτύξουν τέτοιες σχέσεις και καταλήγουν στα πρώτα δύο είδη φιλιών. Ο κάθε 
άνθρωπος έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει αυτό το επίπεδο φιλίας με κάποιον που ξέρει πολύ 
καλά, τον έχει δει στη χειρότερη φάση της ζωής του και έπειτα τον είδε να την ξεπερνάει. Το ίδιο 
πράγμα ισχύει και για φίλους που αντιμετώπισαν και ξεπέρασαν μαζί τις ίδιες δυσκολίες.
Πέρα από το βάθος και την οικειότητα που προκύπτει σε αυτές τις σχέσεις, η ομορφιά τους κρύβεται 
και στο γεγονός πως συμπεριλαμβάνουν τα πλεονεκτήματα και από τα δύο προηγούμενα είδη 
φιλίας. Είναι ωφέλιμες και απολαυστικές.
Όταν σέβεσαι τον άλλον και νοιάζεσαι για το καλό του, χαίρεσαι και μόνο που είσαι μαζί του, μπορείτε 
να βρείτε πράγματα που θα διασκεδάσουν και τους δύο σας, αλλά και να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον.
Αυτές οι σχέσεις απαιτούν χρόνο και προσπάθεια, αλλά όταν ανθίσουν, οι καρποί τους είναι η 
εμπιστοσύνη, ο θαυμασμός και το δέος, δηλαδή οι πιο γλυκοί καρποί που έχει να μας προσφέρει η ζωή.

***



Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Οι νόμοι από τον Δία εις τον Μίνωα και η "αντιγραφή" των χριστιανών.





Ελληνική Προϊστορία
Οι νόμοι από τον Δία [Θεό] εις τον Μίνωα
Ο Μίνωας ο Α’ κάθε εννέα χρόνια επήγαινε εις το σπήλαιο εις το οποίο είχε γεννηθεί ο Δίας, εις το όρος της Ίδης όπου εκεί συναντούσε τον Δία και του παρέδιδε τους νέους νόμους που έπρεπε να θεσπίσει, για να κυβερνήσει δίκαια τους υπηκόους του. Κατ’ άλλους λέγεται ότι επήγαινε εκεί προσμένοντας την «επιφοίτηση» από τον Δία. Αναφέρεται εις τον Μίνωα και τους νόμους του ο Θαλήτας αοιδός,

νομοθέτης, μελοποιός και μουσικοδιδάσκαλος. Όπως μας πληροφορεί ο Στράβωνας εις το έργο του «Γεωγραφικά» 1ο βιβλίο εις το C 476,8 «ως δ’ είρηκεν Έφορος, ζηλωτής ο Μίνως αρχαίου τινός Ραδαμάνθυος δικαιοτάτου ανδρός ομωνύμου του αδερφού αυτού, ος πρώτος την νήσον εξημερώσαι δοκεί νομίμοις και συνοικισμοίς πόλεων και πολιτείαις, σκηψάμενος παρά Διός φέρειν έκαστα των τιθεμένων δογμάτων εις μέσον. Τούτον δη μιμούμενος και ο Μίνως δι’ εννέα ετών, ως έοικεν, αναβαίνων επί το του Διός άντρον και διατρίβον ενθάδε, απήει συντεταγμένα έχων παραγγέλματα τινά, έφασκεν είναι προστάγματα του Διός αφ’ ης αιτίας και τον ποιητήν ούτως ειρηκέναι «ενθάδε Μίνως εννέωρος βασίλευε Διός μεγάλο οαριστής».
Επίσης αναφέρονται εις τον Μίνωα και τους νόμους του, ο Πλάτων εις το έργο του «Νόμοι» όπως και ο Παυσανίας εις το έργο του «Περιηγήσεις».

Ήτο οι πρώτοι νόμοι που εμφανίστηκαν εις την ανθρώπινη κοινωνία και οι Έλληνες επίστευον ότι γενικώς οι νόμοι κατάγοντο από την Κρήτη. Οι νόμοι ήσαν σεβαστοί διότι ήσαν θεόσταλτοι. Ο Όμηρος διασώζει αυτήν την παράδοση εις την «Οδύσσεια» εις το Ραψωδία – κεφάλαιο Ιθ και εις τις στίχους 178 - 179 :

«τῇσι δ᾽ ἐνὶ Κνωσός, μεγάλη πόλις, ἔνθα τε Μίνως 178

ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής,» 179

Αυτή δηλαδή είναι η Κνωσός, μεγάλη πόλη την είπανε, όπου και ο Μίνωας βασίλευε και κάθε εννέα έτη συνομιλούσε με τον Δία.
Ακόμα όταν οι Ετεοκρήτες επήγαν εις την Ιρλανδία, είχαν πάρει μαζί τους μια πέτρα από αυτές όπου εκάθητο ο Μίνως όταν πήγαινε εις το σπήλαιο για να πάρει τους νόμους και την είχαν ονομάσει «Μοίρα». Επάνω σε αυτή την πέτρα εκάθοντο και οι μετέπειτα βασιλείς της Ιρλανδίας προσμένοντας και εκείνοι την ίδια επιφοίτηση του προγονικού τους Θεού Δία, για τους νόμους που έπρεπε να θεσπίσουν για την δίκαιη διακυβέρνηση των Ιρλανδών.



Η γνωστότερη, σπουδαιότερη και μεγαλύτερη από τις μέχρι σήμερα ευρεθείσες επιγραφές, είναι εκείνη της Γόρτυνος της Κρήτης, χαραγμένη σε 12 στήλες λίθινες από πελεκητούς πωρόλιθους, γραμμένη σε δωρική ιδιωματική γλώσσα Βουστροφηδόν, χρονολογούμενη από τον 6ο αιώνα π.Χ. που κατά τους ειδικούς περιλαμβάνει στοιχεία δικαίου πολύ προγενεστέρων χρόνων. Κάποιοι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι ίσως είναι οι ίδιες οι πλάκες που έπαιρνε ο Μίνωας από τον Δία.

Χριστιανική ιστορία

Οι νόμοι από τον Θεό εις τον Μωϋσή

Ο Μωϋσής ανέβηκε εις το όρος και αφού παρέμεινε κάποιες ημέρες επέστρεψε με τους νόμους που του έδωσε ο Θεός και τους είχε γράψει επάνω σε πλάκες. Η αναφορά αυτή υπάρχει εις την Παλαιά Διαθήκη εις το βιβλίο «Έξοδος» και εις το κεφάλαιο λβ [32] και εις τον στίχους 15 και 16 :

15 Καὶ ἀποστρέψας Μωϋσῆς κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρους, καὶ αἱ δύο πλάκες τοῦ μαρτυρίου ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ, πλάκες λίθιναι καταγεγραμμέναι ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῶν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἦσαν γεγραμμέναι·


16 καὶ αἱ πλάκες ἔργον Θεοῦ ἦσαν, καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ Θεοῦ κεκολαμμένη ἐν ταῖς πλαξί.