Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Άρτι μεν έπαυσα φοιτών...



...Άρτι μεν έπαυσα φοιτών εις τα διδασκαλεία,
και πούλησα τα λεξικά και τ' άλλα μου βιβλία ,
και φόρτωσα τα γράμματα στον πετεινό απάνω
σκεπτόμενος νυχθημερόν τι δαίμονα να κάνω.

Κ' ενώ το μέλλον έβλεπα εμπρός μου μελανόν,
εφάνησαν στον ύπνον μου δυο άνδρες σκεπτικοί,
καθώς εφάνησαν ποτέ εις τον Λουκιανόν
η των Γραμμάτων άνασσα κ' η Ερμογλυφική.

Ο εις εκ τούτων έλεγε πως είναι ο Απόλλων,
ο της Ποιήσεως πατήρ - με βλέμ' ακτινοβόλον! -
ο δ' άλλος ήτον ο Ερμής, μ' εμπορικά τεφτέρια,
με πήχες, μέτρα και σταθμά, και ρόζους εις τα χέρια!

Λοιπόν, με παίρνει ο Ερμής με τρόπο κατά μέρος
"κ' έλα να γίνης έμπορος" μου λέγει ιδιαιτέρως
κι αφού μου είπε αρκετά, με τον γνωστόν του δόλον,
με πιάνει από το γιακά ο κύριος Απόλλων
και ποιητής να βαπτισθώ κρυφίως με προτρέπει,
"γιατί να γίνω έμπορος καθόλου δεν μου πρέπει!"

Ταύτα ειπόντες έφυγαν κ' οι δύο με ορμήν -
κι αμέσως με πυρέσσουσαν ηγέρθην φαντασίαν
αλλ' όμως απεφάσισα ν' ακούσω τον Ερμήν,
και ως εκ τούτου έφυγα και πήγα εις Ρωσίαν!
(Το τι ετράβηξα εκεί στης ξενιτειάς τον δρόμο
το περιγράφω εκτενώς στον πρώτον μου τον τόμον...)

Επανελθών στην πάτριον αμέσως ενθυμήθην
πως είχε μέγα δίκαιον ο κύριος Απόλλων
και τότε το εμπόριον παρέδωσα εις λήθην
και προς τα Μούσας έστρεψα τον έρωτά μου όλον!

Μακράν της τύρβης των πολλών, μακράν των επιγείων,
ερρέμβαζα εις τους αγρούς και εις τας ερημίας,
το πρώτον μου δε ποίημα υπήρξεν ελεγείον
εις άνδρα βελτιώσαντα τα της Αστυνομίας!

Κι αυτό εν μέσω φίλων του κι ολίγων συγγενών του
ο ίδιος το απήγγειλα εις το μνημόσυνόν του,
μ' ένα σακκάκι μπλε-μαρέν και άσπρο παντελόνι -
και ο ιδών το μαρτυρεί και σας το βεβαιώνει.

Κατόπιν τούτου έγραψα και άλλα ελεγεία -
και πάντοτε ανάπαυσις, ραχάτι και αργία!

Όταν κανείς τα τίναζε, το είχα για χαρά μου,
και όλο έψαχνα να βρω κανένα κελεπούρι -
και ο Ερμής, ερχόμενος συχνά στα όνειρά μου,
μου έδινε φτυσίματα και φάσκελα στη μούρη!


Γεώργιος Σουρής, 1853, Ερμούπολη Σύρου-1919, Αθήνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου