Ο υιός του θεού...

Ο υιός του θεού γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από μητέρα παρθένα. Το πνεύμα προειδοποίησε τη μέλλουσα μητέρα για το επικείμενο γεγονός.

Τη γέννηση την έδειξε ένα αστέρι στην ανατολή, το οποίο ακολούθησαν τρεις βασιλιάδες για να δοξάσοuν το νέο σωτήρα.

Σε ηλικία δώδεκα χρόνων ήταν παιδί-δάσκαλος. Όταν έγινε τριάντα χρονών, βαφτίστηκε από έναν προφήτη και ξεκίνησε τις περιοδείες.

Είχε δώδεκα μαθητές, οι οποίοι τον συνόδευαν στα ταξίδια του, και έκανε διάφορα θαύματα και πράγματα παράξενα και άνευ νοήματος όπως το να περπατά στο νερό.

Κάποια στιγμή προδόθηκε από έναν δικό του, σuνελήφθη, σταυρώθηκε, έμεινε νεκρός τρεις μέρες και τελικά αναστήθηκε.

Ήταν γνωστός με πολλά παρατσούκλια όπως "η αλήθεια", "το φως", "υιός του θεού", "καλός ποιμένας", "αμνός θεού" και πλήθος άλλα.

 Η ιστορία του δικού μας θα πείτε. Όχι.

Σας περιέγραψα ακριβώς το μύθο του Ώρου, του θεού ήλιου της Αιγύπτου, που κατασκευάστηκε το 2.000 π.τ.χ.

Στην περίπτωση του Ώρου έχουμε την πιο σκανδαλώδη συγγένεια με τον εβραιοχριστιανό αντίστοιχο, αλλά οι εντυπωσιακές ομοιότητες υπάρχουν και με τους υπόλοιπους θεούς της εποχής, ειδικά σε ζητήματα-κλειδιά για το επίπεδο γνώσης της εποχής και το συμβολισμό που απέδιδαν στα φυσικά φαινόμενα οι άνθρωποι τότε.

Δεν ξέρω γιατι άλλο μπορει να κατηγορήσει κανείς τους Εβραίους, σίγουρα όμως αποδείχτηκαν οι πιο ξεδιάντροποι αντιγραφείς και κλέφτες πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς το μυθολογικό τους οικοδόμημα είναι αυτούσια παρμένο από τους πολιτισμένους και προηγηθέντες γείτονες, και πολλές φορές άτεχνα συρραμμένο.

Στέλιος Κανάκης, "Ιερές Βλακείες" (απόσπασμα)